🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۶/۱۲/۲۰ |
| تعداد شعر: | 203 |
| تعداد مطالب: | 158 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۱۱/۲۰ |
کیمیا
دستانمان را به هم گره زدیم
تا ناجی جنگل باشیم
اما درختان
ما را به خاطر نیاوردند
چرا که انگشتانمان
بوی تند تبر میداد
و میوه ی خنده هامان
طعم تلخ تمسخر داشت.
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
آبان 12, 1398
سلام و درودها
استاد کریمی عزیز
دلنمیراد
تقدیمی :
🌸🌺
جنگلی را ،ما دلا ، ناجی شدیم
بر تبر دستان چرا راضی شدیم
با بیان ایما ، اشارت جنگلی
بین هر یک اشجری قاضی شدیم
ولی اله بایبوردی
12 / 08 / 1398
🌸🌸🌺🌷🌺🌸🌸
پاسخ
آبان 13, 1398
درود آقای کریمی بزرگوار
تلخ اما پر معنا
سپاس از اشتراک گذاری
مانا باشید به مهر و موفق 💐🙏
پاسخ
آبان 15, 1398
سلام
از شما اساتید گرامی
سپاسگزارم
پاسخ
آبان 15, 1398
پایدار باشید و موفق
پاسخ
بستن فرم