🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
مگه یادم میره خانم؟
تو به من زندگی دادی!
تو مثل یه کوه موندی،
پشت مردت ایستادی!
واژههام پیش وقارت
به گل و سجده نشستن
میبینن تورو کنارم
اونا که مارو شکستن
خورشید منی! با هر صبح
به هوای تو پا میشم!
تو با من باشی، همیشه
فاتح قلهها میشم!
خداروشکر که هستی!
خداروشکر که هستم!
تا تهِ این ابدیت
دستاتو بذار توو دستم!
من به شکرانهی عشقت
همه دنیارو میبخشم!
هستی و روشنم از تو
عاشقانه میدرخشم…
◽شاعر: سیامک عشقعلی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (9):