🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
مرا مادرانهتر به آغوش بکش!
درد
درد
درد
میچکد از تمام وجودم…
لبهایم را دوختهاند
اما سکوتم…
سکوتم را نوازش کن!
با سکوتم حرف بزن!
سکوتم را گوش کن!
و بعد؛
بگذار بخوابم…
هزار سال دیگر بیدارم کن
خواب مرحم است ولی
برای دردهای عمیق
شاید
باید بمیریم…
«سیامک عشقعلی»
Hug me more motherly!
the pain
the pain
the pain
It drips from my whole being…
My lips are sewn
But my silence…
Caress my silence!
Talk to my silence!
Listen to my silence!
And then;
let me sleep…
Wake me up in a thousand years
Sleep is a cure, but
For deep pains
Maybe
we must die…
“Siamak Eshghali”
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
بستن فرم