🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۱/۱۰/۰۹ |
| تعداد شعر: | 34 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۱/۱۱/۲۲ |
با من بمان تا خنده هایم جان بگیرد
نگذار عمرم در غمت پایان بگیرد
چیزی ندارم جز همین دیوانه بودن
با ماندنت شاید سری سامان بگیرد
سیلم که یک دریا جنون در سینه دارد
ای وای اگر با بغض سرگردان بگیرد!
یعقوب می ترسید با این فکر، روزی
مصری شود یوسف دل از کنعان بگیرد!
با من بمان این لحظه ها را کنج غربت
بدجور غمگینم… بگو باران بگیرد…
چون کودکی بی تاب هستم مادرش کاش
او را در آغوشش همین الان بگیرد!
می ترسم از فردا که شاید رفته باشی
این اشک ها را رفتنت آسان بگیرد…
«سیامک عشقعلی»
نشانی کانال تلگرام:
@siamakeshghali_official
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
اسفند 3, 1401
درود بر شما زنده باشید
🌷🌷
پاسخ
بستن فرم