در روز ولادت حضرت زهرا (س) تقدیم به همسر عزیزم …

تقدیم به همسر و شریک زندگی ام ، که زندگی بدون او هیچ معنی ندارد …

چی بـوم ته خسگی تن در بوره
چه هاکنم ذکــرو فکر ته ور بوره

خوامبه ته سه دس به قلم بواشم
ته سرگذشته شعــر دلــه بپاشم

دومبه مه غــم وغصه جا شریکی
دومبه مه شادی جا تو خنده ریکی

خدا دونده دل همش ته سامونه
همینتاسه تره گیرنه بهـــونه

ته بـرمـه جا خدایی نـارات بومه
ته خنده جا دوندی که راحات بومه

هرموقع که ته حال و روز بد بونه
ناخشی امه زندگی رد بونه

غریبه جا سختی فـــراوون بـدی
درازه روز سره مـــره کم بــــدی

ته غـم و غصه هـم مـره یاد دره
ته کار و بـار خنه مــره یاد دره

فک نکنی تــوجــه از تـه نیمه
یه وقت نوی همش من شه فک بیمه

خـــدا وری مــن با تـه خشبختمه
شک نکن جـــز اینتا کــه بدبختمه

ته خسه تــن دایـم مره حـالی یه
ته پخت و پز خنه مره حــالی یه

دوس دارمه که کئی پجه من باشی
شـوخی کمبه یه وقت نارات نباشی

دومبه خنه ی کــار چقـــد زیـاده
سرکله بزوئن وچـــون مـــه یـاده

دعــا کمبه همش سلامـت باشی
شه زنـــدگی همیشه راحت باشی

ارمونه دل هسه دتا رج بویم
خدا اون روزه نیاره کج نویم

بدی ، مـه شعر تـره نشـونه بیته
بـدی ، مه دل تـــره بهـونه بیته

انـده ناکه همش مـه جا غریبی
انده نا که تــــو آدم عجیبی

امروزمه شعر بوین چه حالی دارنه
چشمـــــه واری او زلالــی دارنه

طاهری شه دلبنویشته سو هاکن
زنای وسه شعر نو رو هاکن

***
میر حمزه طاهری هریکنده ای نوپا