دل

درودها

 گرانقدرارجمند ، دوست

چه نیکوست!

سرودی برخاسته از نای نازک جان

در لطف ، حقّ دل بخوبی ادا می کرد

موزون و هماهنگ در ارتفاع بلندو عرض

 ودر فخامت لفظو فراوانی معنا کار خود

بدر ستی می کرد در تنیدگی و هماهنگی معنی و لفظ

و بیان عبرتی در پند 

که اندیشه رو  به اندیشیدن کمک و رهنمون می کرد…

در تمی از عرفان و معرفت

دُرر نغز را ا ز در یای دل

به سواحل صدف  واژه و لفظ می اورد

در  شروعی در پسند و متنی مشحون پند

و ختامی در عبرت  کار خود می کرد…

این سرود سرمد 

با قامت بلند در فراوانی معانی و مضامین گرانسنگ

و بر پایه ی افزونی  ادراک ومعرفت 

پر پیام و پیمان بو د

 و

نشان شعر ارجمند بر سینه می زد …

و در قواعد کلاسیک در نظم و قواعد در خور  بخوبی ودر اتقان عالی  رقم شعر 

ونشانش بر سینه می زد 

و سینه

که خاستگاه و جولانگاه عشق و ارادتست

به این نشان ملقّب  و مزیّن می گشت

سخن در شرحش فراوانی می کرد 

درجزییات مفصل و مبسوط سخن باید می رفت…

اما ضیق وقت به همین کلییت اکتفا می بست

و آفرینان

بر کلک گران ارج

و

دستمریزاد و 

درود برشما استاد عوضپور گران ارج

بسیار زیبا و عااالی

قلمتان سبز

در پناه حق

سلام استاد عوضپور عزیز عالی بود

سلام و عرض ادب و احترام بحضور استاد آصف عزیز

بسیار عالی و ارزشمند سروده اید

بهره مند شده و آموختم از محضرتان

همواره در پناه خداوند منان سربلند و سرافراز باشید.

دل  آن  کبوترصلحست  و قاصد شادی

که   اهل  مظلمه   از   بام   می پرانندش

تمام   کوشش   اعضا  هماره  این  باشد

مباد  آنکه   ز  غفلت   غمی  رسانندش

ولی  جماعت ظالم ، دریغ وصد افسوس

مدام   مهد   وفا   را   به  غم  کشانندش

سلام و درود بر عارف شاعر 

حضرت استاد آصف

این دّرِ زیبایی که در صدف شعر عرضه فرموده اید جاودانه ی تاریخ خواهد شد .

عالی ست .

در پناه خدا 

درود بر شما استاد آصف عزیز

آفرین بر کلک زرینتان