🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۷/۰۲/۰۸ |
| تعداد شعر: | 83 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۳/۱۲ |
در بستر دشتها اسیر افتاده
روی سر سنگ نره شیر افتاده
صیاد بدو طناب خودرا بردار
بر روی پتو پلنگ گیر افتاده
**************************
آری مستم چه خوب گفتی مستم
کرده مستی به چشم تو وابستم
از بس که مرا به کوچه ها پیچاندی
زلف تو گره خورد به پشت دستم
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
سلام هشتم تیر ۱۴۰۳ یعنی چهار روز پیش این نفیسه را شما به اشتراک گذاشته و‌حقیر
دوست عزیز که با نام بی سواد تشریف آوردید درود بر شما. و بنده نیز چنان
درود بر شما و سپاسگذارم.فراخ دید شما بسیار قالب احترام است و بسیار شیوا واکاوی
در در فراسوها
درود فارغ از نظر نیچه که گاه زن را مکرم و گاه مجرم یاد میکند ،
فروردین 17, 1398
درودها و اینکه زیبا بود🌹🌹🌹
پاسخ
بستن فرم