🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
سروش های تالاب گل نیلوفر
(سروش 127 تا سروش 129)
سروش 127
دل من مثل این هوا، ابری ست
دل تنگم مقیم بی صبری ست
آه! باران بی دل تالاب!
بر دل عاشقان، سروش بپاش!
سروش 128
کاش بودم پرنده ای آزاد
می زدم بال در هوایت شاد
می سپردم دل شکسته ی خود
به نگاه تو، می شدم آباد
وای بر عاشق زمینگیرت
سروش 129
این همه قور قور قورَ ت چیست؟(!)
آخر، این حال ناصبور ت چيست؟(!)
آی بی تاب آب در تالاب
موسم وصل، باز، دلتنگی؟ (!)
شعر پیشرو
شعر سروش
طَرَبستان، بابلعشق،
تالاب گل نیلوفر
تابستان 1402
محمدعلی رضاپور(مهدی)
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
شهریور 30, 1402
درود بر شما
🌹🌹🌹
پاسخ
شهریور 30, 1402
درود بر شما 🌹🌹🌹🌹
پاسخ
شهریور 30, 1402
سروش های تو بوی بهشت را دارند
. سلام و درود
بسیار عالی ست لذت بردم
در پناه خدا 🌱🌹👌👌👌👌👌🌹🌱
پاسخ
شهریور 30, 1402
سلام و درود و عرض ادب و ارادت
خداوند،یار و نگهدارتان
❤️🍃🌹🙏🙏🙏🙏🙏🌹🍃❤️
پاسخ
بستن فرم