نسرین حسینی
آبان 2, 1401

آنچه فریاد را صدا کردم

درودها برشما جناب رضاپور ارجمند

قلمتون ماندگار 🌺🌺❤️❤️

پاسخ
- محمدعلی رضاپور
  آبان 2, 1401
  
  درودها و سپاس ها یتان سرکار خانم حسینی گرانقدر
  🌺🌺🌺❤️❤️
  
  پاسخ
طارق خراسانی
آبان 2, 1401

سلام

شعرها از مرز پختگی گذشته اند و برشته شده اند

درودتان

در پناه خدا 🌿👏👏👏👏👌🌹🌿

پاسخ
- محمدعلی رضاپور
  آبان 2, 1401
  
  سلام و درود و ارادت
  جناب بابا طارق عزیز
  بسیار سپاسگزارم از لطف شما بزرگوار 🌷🌿🌺🌺🌺🌺🌺🌹🌿🌷
  
  پاسخ
سیاوش آزاد
آبان 3, 1401

سلام
چه کسی بود صدا زد آزاد؟
البته برخی مسائل اختلافی را اخیرا درین محفل دیدم و سکوت کردم تِلْکَ شِقْشِقَة هَدَرَتْ ثُمَّ قَرَّتْ

پاسخ
- محمدعلی رضاپور
  آبان 3, 1401
  
  سلام و درود و سپاس
  دوست عزیز
  
  پاسخ

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

این یک نقد است

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

کبوتری که رضایت نداشت از دل خویش
شبانه پر زد و رفت از دیار و محفل خویش

شبی که بال و پرش مثل مار زخمی بود
برای دانه گذشت از بیان مشکل خویش

هوای باغ که شد تیره از غم گلها
ندید بین درختان مرا مقابل خویش

به عاشقی که خطر را همیشه حس می کرد
کسی نگفت نرو در مسیر باطل خویش

هزار مرتبه گفتم به مدّعی با عشق
دهد امید به پروانه های عاقل خویش

به آنکه خواست دهد خونبهای گلها را
بگو ببخش به ما قدری از فضایل خویش

به پاس خون شقایق که در رگش جاری ست
چگونه نگذرد عاشق ز خون قاتل خویش

« مهدی سیدحسینی »

تازه ترین نقدها