🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
سروش های تالاب نیلوفر آبی
سروش 19
در طبیعت چقدر آرامم!
چِفت در سینه ی دلارامم
عکس می گیرم از ترانه ی باد
با درود صمیمی گل سرخ
مست از پاکی لب جامم
گاه باید دوباره خود را ساخت.
تابستان 1401،
طَرَبستان، بابلعشق،
تالاب نیلوفر آبی،
محمدعلی رضاپور (مهدی)
شعر سروش:
گونه ای کوتاه از شعر پیشرو (آمیخته ای از شعر سنتی و شعر نو) با پایانی متفاوت و برجسته.
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
آبان 9, 1401
سلام
درود بر ساختن
پاسخ
آبان 9, 1401
سلام و درودتان،
منظورتان از ساختن؟
پاسخ
آبان 9, 1401
سلام
اشاره بود به سطر آخر سروشتان
پاسخ
آبان 9, 1401
سلام و درود و سپاس تان
پاسخ
آبان 9, 1401
زندگی ، زیر و بم بسی دارد
تلخ و شیرین ، هر کسی دارد
گل کنار خودش خسی دارد
دانش آموز ، مدرسی دارد
باید آموخت ، زندگی زیبا ست
بداهه ای تقدیمتان
🌸🌸🌸🌸🌸
سلام و احترام استاد رضاپور گرانقدر
از سروش های قشنگتان لذت می برم و متاثر میشم
سر بلند باشید به مهر
درود هااا
💐🌿🍃🙏👏👏👏❤️🌸
پاسخ
آبان 9, 1401
سلام ها و درودها یتان جناب استاد مهدی پور گرانقدر
و سپاس ها یتان بویژه بخاطر سروش زیبایی که سروده اید.
🌿🌸🌸🌸🌸🌸💐🌿🍃🙏🌿🌿🌿❤️🌸🌿
پاسخ
بستن فرم