🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۷/۰۶/۱۴ |
| تعداد شعر: | 2 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۳۹۸/۰۱/۰۳ |
سفره ی امسال چشم به راه است
بگذارید سماق بمکد
چیده نخواهد شد
از این سفره ی سین ها
از این رسم کهن سیرم
و دو چشمم سرکه فشان است
سبویم را شکسته اند
هسته ی سنجد در گلویم نفسم را بند آورده
درد سیب گلویم را گاز زده بلکه راهی برای تنفس باز شود
و من برای بودن ها با جگرم سپند دود کرده ام
افسوس که عقل سیگارش را بر ساعد قلب خاموش می کند
شیر و خط ها کردم
و سرانجام سکه ام گم شد و سرگردان سرم بر تن گران آمد
و سین هشتم ناگهان سلام کرد
آری در گلستان هم سنبل قیام کرد
افسوس که عقل سیگارش را بر ساعد قلب خاموش می کند
***
آه
سرودن به شب و گریه به وقت سحر است
و سحر نزدیک است
می خواهم قلم پای عقربه های ساعت را خرد کنم
***
هنوز هم با همه سیری از این رسم کهن
در لابه لای سفره ی سطرهای سخنم سین ها خزیده اند
***
سحر نزدیک است و ساغر گریستن را برکشیدم
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
فروردین 3, 1398
درود
بسیار زیباست
شادکام باشید
پاسخ
بستن فرم