🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۶/۱۱/۰۷ |
| تعداد شعر: | 909 |
| تعداد مطالب: | 199 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۱۲/۱۸ |
مدّتی بود سرودی نسرود/ دل حیرت کیشم/ مدتی بود سرکار نبود/ غزل درویشم/ مدتی بود که … امّا ناگاه/ آمدی ماه نگاه!/آمدی مهرپناه!/ و توهّم کوچید/ و گلستان غزل/ پُر تراکُم جوشید/ و سرایش، گل کرد/
روشناییِّ تشعشع نغماتی همه راز/ و سرودم به نگاهی پُرِ بُهت/ جلوه‌ای رازاراز/
چشم‌های غزل افشانِ خدایّیِ تو را.//
تازه، شاعر شده بود / تازه، دل، دل، دلِ بیدلشده، شاعر شده بود/ چشم در چشم شدن، واژه نمی‌بُرد به کار/
تازه، دل، معنیِ شاعر شده را می‌فهمید / که تویی شاعرِ قرمز غزلِ صاحب سبک/
و من از چشم تو یک خوشه تغزّل چیدم / و در آن حسّ لطیف / و در آن حال شریف / آسمان را دیدم /
و دلِ بیدلِ پُر اُمیّدم / در سکوتی مطلق / در نگاهی مشتق / شعرِ ظاهر، شده بود/ شعر مطلق، این است/
غزل حق، این است:/ یار و دیدار و نثار/ یار و دیدار و نثار.///
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (1):
عادل دانشی در امشب ستاره نام تو را داد می زند
درود مانای عزیز سپاس از نقد و حسن نظرت البته من خودم رو شاعر نمی
سبزه نه گل نه صبح عطر آگینی لبریز سکوت تلخی و غمگینی زد ابر زمستان به سرت
مانا جان این را از صمیم دلم می گویم بابا طارق فدای فرزند
طارق خراسانی در تو بهارم شده ای
سپاس از مدیریت محترم که شعر ویرایش شده با بیت تقدیمی جناب معصومی را سریعا
مهرداد مانا در امشب ستاره نام تو را داد می زند
چنین در روایات خوانده ایم که عدالت و حکمت در نزد علی پسر ابیطالب بوده
بستن فرم