🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۶/۱۰/۲۱ |
| تعداد شعر: | 12 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۳۹۷/۰۸/۱۰ |
پر بی توان خلیده، که بگرده دونه ها را
که ز جان ز کف رمیده، که ببرده لونه ها را
غم آن زمانه دارم که زنم بهونه ای چند
تو بیا و آشتی ده غم و آن بهونه ها را
شب شمع و شرم شبنم روی گونه هام نشسته
چو دلم به سر تا پایت تو نبینی دونه ها را
تیر تار و گرد وحشت به دلم نشونه کرده
بزدی به شانه هایم چو کشند کمونه ها را
دگر از تو چشم ندارم که شوم در انتظارت
اگرم که آمدی پیش، تو نباف چونه ها را
نگران آنکه هستم که یه روز دلش برات ریخت
که خیال خود کنه خوش ،نه بسازه خونه ها را
چه به گلشن تماشا، ننهم به یک قدم پا
چه کشم به منت قیل،که شکوفه پونه ها را
وزن شعری:فعلات فاعلاتن فعلات فاعلاتن
بحر شعری:رمل مثمن مشکول
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود مجدد جناب مانا خیلی خیلی از لطف شما ممنونم که با صبر و حوصله به
سلام حمیدجان در این مورد یک داستان کوتاه برایتان تعریف می کنم : روزی یک نفر از
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود جناب مانای عزیز از اینکه وقتتان را می‌گیرم عذرخواهی می‌کنم اما بدلیل اینکه شما مطالعات
سلام افلاطونیان معتقد بودند که ورای این عالم که مجاز است ، عالم دیگری نیز هست
سپاس گذار رحمت و زحمتی هستم که کشیدید خانم عبدلی عزیز و بی تردید سعی
بستن فرم