🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
جان می دهمت گر که تو را داشته باشم
یک دلبر خوبی ز خدا داشته باشم
نی خشتِ وطن، در سحری من ز خداوند
از بهرِ تو باغی به دعا داشته باشم
از حالِ شهیدان تو به اربابِ ریا گو
پُرسی ز دلم؟ کربِ بلا داشته باشم
در نزدِ تو ای بلبل خوش خوان چه بخوانم
صد گونه اگر شور و نوا داشته باشم؟
ما را لجنی بود و لجن ها بربودند
بس شاخه ی خشکیده بیا، داشته باشم
بازیچه آن “پسته ی خندان مشو” ای دوست!!
خواهم به خداوند، تو را داشته باشم
ای گوهرِ شعر و ادب و فضل و ذکاوت
طارق به من آموخت «حیا داشته باشم »
22 اردیبهشت 1392
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (8):