🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۱/۰۵/۳۱ |
| تعداد شعر: | 3 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۰۶/۰۳ |
هنوز طلوع نزده بود
من به ساحل دریایی
در پی امواج گیسوانت بودم
دم غروب بود
سیلاب تند بارانی
می برد با شتاب مرا
سمت کوچه ای که
صدها بار
نوشته ام نامت را
بر سینه دیوارهای کاه گلی آن
شکر خدا
غرق نشدم اما
یهو
سر از
بهشت چشمانت در آوردم
وای از این دوست داشتنت
که هیچ
زمان و مکان نمی داند
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
سلام هشتم تیر ۱۴۰۳ یعنی چهار روز پیش این نفیسه را شما به اشتراک گذاشته و‌حقیر
دوست عزیز که با نام بی سواد تشریف آوردید درود بر شما. و بنده نیز چنان
درود بر شما و سپاسگذارم.فراخ دید شما بسیار قالب احترام است و بسیار شیوا واکاوی
شهریور 7, 1401
احسنت
زیبا سروده اید
در پناه خداشادکام باشید
🌸🌸🌸🙏
پاسخ
شهریور 7, 1401
ممنونم بانو شاعره سرکار خانم خیاط پیشه 🙏⚘
پاسخ
بستن فرم