از ره رسید
گرد بر شانه و دست و پای
شوخ چهره
تبسم بر لب
طالب پیاله ای آب
نوشید و نوشید و نوشید
قاصد بود و انبان طومار در دست
سهم خویش ستاندم
سر به ره گذاشت
اجل چه پر کار و خسته بود

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):

مهران اسدپور

جلال پورسلیمانی

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

خنده ی یار قشنگ است… بخندانیدش
اخم زیبنده ی او نیست… نرنجاندیش

بگذارید رها باشد و آشفته و باز
موی او را به دلِ باد بیافشانیدش

از عذاب و تَشَر و حشر نگویید مدام
از خدایی که کریم است نترسانیدش

بگذارید که بی واهمه شادی بکند
به شر و شور و تب و تاب برقصانیدش

هر زمان خسته شد از درد و گرفتاری و غم
سفت در گرمیِ آغوش بچسبانیدش

شانه ی امن و رفیق و پر پرواز شوید
هرکجا حرفِ قفس بود بپیچانیدش

عشقِ او را همه جا پیش همه داد زنید
هرکسی بُخل و حسد داشت، بسوزانیدش

عشق، نور است نه تاریکی و تردید و غبار
مثل خورشید بتابید و بتابانیدش

« حمیدرضا گلشن »

تازه ترین نقدها