🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 قطعه192

(ثبت: 5662) اسفند 16, 1396 

دهان ایشان پر از واژگان سترگ
نام های تحریر شده بر صخره و سنگ
افسانه های گذر از هفت دریا
مردان جنگاور ناونشین
سلحشوران سوار بر اسبان تیز تک
و سینه های ایشان
سینه های ایشان چون معابد کهن
آویخته از در و دیوارش سکه و نوار های ابریشمین هزار رنگ
گمانی ناپخته در سر
که این ماییم
ما وارثان هر چه نام آوری عتیق
وانگاه
وانگاه به نعره مستانه گربه نری می هراسیدند
وانگاه به طلسم چند واژه فریب جان می دادند
وانگاه نمیدانستند مردانگی با کدامین میم نوشته خواهد شد
ایشان
ایشان در سراب زیسته
یقین داشتند
 نوادگان اساطیر کهنه بوم خویشند

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):