🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۱/۱۲/۰۱ |
| تعداد شعر: | 28 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۰۴/۲۶ |
روزها در پیِ تو شب همه شب بر چَمنت
سر بدنبالِ سهیلی که بیابد وطنت
ماهِ من سایه ز خورشیدِ نگاهت بردار
تا شود داغ زمینِ تن ام از هُرمِ تَنت
می شوم سبزترین شاخه یِ خشکیده اگر
خشک گردد نمِ پیراهنِ بر ، پیرِهنت
زیرِ باران من و تو، دستِ دلم دامن تو
آب افتاده دهان و لبِ من از دهنت
به سیاهیِ شبِ چشمِ تو سوگند مرا
که دل از تو نکنم تا بشوم کوهکَنت
وصله یِ تن شده ای سایه شدی بر سر من
بر تنم جامه یِ نو بافتم از یاسِ تنت
چه زبان باز از آن کور گرفتم خاکِ
چشمِ آن جمع که روشن شده از مرد و زنت
این زبان ، آتشِ پنهانِ به خاکسترِ توست
شعله ور گشته قلم سوخته لب از سخنت
“در ره منزل لیلی که خطر هاست در آن”
حافظ ام گفت که بی سر شده مردِ کُهنت
میثم علی یزدی رفسنجان
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
مهرداد مانا در امشب ستاره نام تو را داد می زند
چنین در روایات خوانده ایم که عدالت و حکمت در نزد علی پسر ابیطالب بوده
۱- دفتر اول ( زیر سایه ی خورشید ) سالهای ۷۸ و ۷۹ ۲- دفتر دوم (
درود بر شما جناب خراسانی عزیز🌹🌱♻️
دوستت دارم یعنی زمین خیس دیدگان من قالیچه ی قدمهای توست !! دست تو که مال من
سلام مانا جان این صفحه متعلق به دخترم سارا ست هنوز لینگ را برایش ارسال نکرده
اسفند 3, 1401
درود برشما قلمتان نویسا👏👏👏
پاسخ
اسفند 3, 1401
درود بر شما
خیلی زیباست
قلمتان سبز🍃
پاسخ
اسفند 18, 1401
سلام و درود
بسیار عالی ست
در پناه خدا 🌱👌👌👌👌👌🌱
پاسخ
بستن فرم