🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
نامه ای به رهبر بزرگوار
(آیت الله خامنه ای) –
قسمت 2
از این قماش نیستم
ترانه پاش نیستم
به فکر آش نیستم
از این قماش نیستم
دل و زبان من، رفیق و توأمان
نه، بلکه دل چقدر تا چقدر تا چقدر پیش از آن
و بیش از آن
بنابر این، اجازه ام بده
که بر زبان بیاورم نوای با صفای دل
که: دوست! دوست دارمت
ولی خودت گواه باش!
و از گزند دیگران
از این و آن
از این دو روی سیرتان
پس از خدا و اهل بیت او، خودت مرا پناه باش!
#محمدعلی_رضاپور
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
بستن فرم