🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
بنام خدا
“نقاره ”
چگونه دل بکنم از صدای نقّاره؟
بگو چگونه بگریم؟ شبیه فوّاره؟
اگرچه صحن و سرایت همیشه آباد است
دلم میان سرایت شدست آواره
شفا گرفته به عشق تو هرکه آمده است
لباسهای تنش گشته است صد پاره
برای شاعر درمانده نیز چاره بساز
دوباره قافیهام گشتهاست “بیچاره”
فقط به پنجره فولادتان گره خوردیم
امید ما به شما بوده است همواره
………………………..
علی رفیعی وردنجانی
1398/01/19
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
فروردین 21, 1398
درودها
شعری زیبا خواندم و بوی حرم میداد
زیارت قبول عزیز دل🌹🌹🌹🌹
پاسخ
فروردین 21, 1398
سلام و درود
ممنونم از حسن نظرتان
در پناه خدا🌹🌹🌹🌹
پاسخ
بستن فرم