🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
تا که شب می رسد و ناله مرا می جوید
اشک در پرتو نور سخـنم می جوشد
وقتی از چشم ترم ره بکشد اشک چو سیل
همچو طوفان همۀ روی جهان می پوشد
شب چو با رنگ خود و اشک به نیرنگ دگر
هریکی در زدنم در ره خود می کوشد
در خرابـــــــات به حال من بیچارۀ زار
جملهگی رند که به نام بد من می نوشد
این بلا کش چه بلایی به سرش آورده است
آخر احسان که در این ره کفنش می پوشد
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
مهر 19, 1400
سلام
احسنت
عالی بود
👏👏👏👏
پاسخ
مهر 21, 1400
خیلی زیبا و دلچسپ
پاسخ
مهر 19, 1400
درود و ادب بر شما
دستمریزاد و احسنت
👏👏👏👏👏
در پناه خدا
پاسخ
بستن فرم