🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
با نام و یاد خدا
سلام و درود، خدا قوت،
سروش هایی تقدیم شما خوبان:
سلام و درود، خوبان مهر!
میهمان سروشکده ی بی شیله پیله و باصفایمان باشید:
سروش 1
زندگی، با نَوای رود، خوش است
با دِلاراییِ سرود، خوش است
تاخت با حرصِ سود، کم تر کن!
بیش، آرامش وجود، خوش است
مرغ خوشبخت، خوب می خواند.
سروش 2
مگر اشعارِ جان نمی شنوی؟ (!)
گریه ی عاشقان نمی شنوی؟
خواهش بی کران نمی شنوی؟
دعوت بی امان نمی شنوی؟
این فریب است(؟!)
سروش 3
من به تالاب، دل نخواهم بست
و به عطر هوا
و به نغمه ی آب
و به هر حسِّ ناب
و خلاصه:
به خدایی که هست
من در این باب، دل نخواهم بست
که دلم از اَلَست، سرمست است
دل به دستم نیست.
سروش 4
عاشق نوبهار، کم تر باش!
واله و بی قرار، کم تر باش!
مست رخسار یار، کم تر باش!
بی وفایی، کمرشکن دردی ست.
مکتب ادبی نورگرایی
شعر پیشرو
شعر سروش
محمدعلی رضاپور
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
شهریور 19, 1401
سلام
سروش دوم هم می تواند این فریب است سوالی باشد آیا اشعار جان و … فریب است؟ و یعنی این که فریب نیست و نیز می تواند اخباری باشد و از زبان منکری بیان شده باشد اشعار جان و … فریب است
سروش سوم به خدایی که هست هم می تواند قسم باشد و هم می تواند تداوم دل نسبتن ها باشد به تالاب و عطر و … و خلاصه خدا دل نخواهم بست “خلاصه” درین کاربرد معنایی عرفانی می تواند بیابد که همه چیز خلاصه می شود در خدا
پاسخ
شهریور 19, 1401
سلام و درود و سپاس
و در اول و انتها: یاخدا!
پاسخ
شهریور 19, 1401
عاشق نوبهار، کم تر باش!
واله و بی قرار، کم تر باش!
مست رخسار یار، کم تر باش!
بی وفایی، کمرشکن دردی ست.
🌺🌸🌺
پاسخ
شهریور 19, 1401
🙏🌺🌸🌺🙏
پاسخ
بستن فرم