شعر پاک

عنوان شعر	تاریخ انتشار	تعداد بازدید	تعداد نظرات
بیخودی	دی 1, 1402	142	5
از مرده هیچ نمی گیرند	مهر 18, 1401	215	10
کبری بی خداحافظی رفت	شهریور 20, 1401	309	15
دلهره های شرجی منجمد	شهریور 14, 1401	190	6
می خواهم درون یکی از شعرهایم بمیرم	مرداد 21, 1401	187	8
من مرده ام	مرداد 8, 1401	248	4
غول	مرداد 7, 1401	144	5
خسته	تیر 31, 1401	155	4
اصحاب کرونا	مرداد 11, 1399	482	20

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

باید که زیبایش کنم طاووس بی پر را
باید بیاندازم به زیر پایم این سر را

چیزی نمانده از پرنده های جسمی سرد
باید ببارم بر تنم پایان اذر را

تا گاوهای چاقِ دیگر را نبلعیده
باید که قربانی کنم این گاو لاغر را

قیصر کنار مردم نامرد خواهد مرد
اینجا برادر میزند خنجر برادر را

باید تبر اورد وقتی که تناور شد
تیغی نمی برد سر سبز صنوبر را

دریای طوفانی و کشتی غرق در لنگر
باید به سمت این شناور برد بندر را

دشتی که شد گلخانه از گل های تزئینی
گم کرد جای لاله های سرخ پرپر را

دیگر حریف لشگر بربر نشد دیوار
باید که کند و چاه و خندق کرد سنگر را

در کشوری که رهبرش شد بیش از سرباز
باید که قربانی کند سرباز رهبر را

وقتی که جاء الباطل از پهلوی حق افتاد
باید که باور کرد هر دنیای دیگر را

دستان سرد تفرقه از خاک بالا زد
در خویش می بلعد زمام و نام کشور را

اینجا کسی حرف مرا هرگز نمی فهمد
باید بگیرم گوشه ی دامان مادر را

« برهان جاوید »

تازه ترین نقدها