🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
بناهای آباد گردد خراب
ز باران و از تابش آفتاب
پی افکندم از نظم کاخی بلند
که از باد و باران نیابد گزند
برین نامه بر عمرها بگذرد
بخواند هر آن کس که دارد خرد
بسی رنج بردم بدین سال سی
عجم زنده کردم بدین پارسی
جهان کرده ام ازسخن چون بهشت
از این بیش تخم سخن کس نکشت
چو این نامور نامه آمد به بن
ز من روی گیتی شود پر سُخُن
نمیرم از این پس که من زنده ام
که تخم سخن را پراکنده ام
هرآن کس که دارد هـُش و رای و دین
پس از مرگ، بر من کند آفرین
کاربرانی که این مطلب را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این مطلب را خوانده اند (8):
اسفند 9, 1397
سلام ودرود
چه پست خوبی
واقعا بدان نیاز داشتیم
در پناه خدا 🌿🙏🌿
پاسخ
اسفند 14, 1397
درودها و پاینده باشید🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
اردیبهشت 22, 1398
درود🌺
پاسخ
بستن فرم