کنکاش

در لابه لاي ذهنم جستجوي دائمي دارم تا شايد شميم دلنوازي تراوش كند
و مرا از حصاري كه در آن غوطه ورم، رها سازد و رنگهايِ گوناگونِ دريافت را درك كنم
و از هر دريچه اي بهره اي حاصل و از هر فضائي عطري دريافت کنم
هر يك از ذرات طيف ذهني، حركتي خاص و حجمي متفاوت و رنگ و طعمي گوناگون دارد و با حضور در لايه هاي ذهن مي توان، به فضائي نامتناهي دست يافت
حال اگر ميدان مغناطيسي مثبت باشد در لايه هاي مثبت غواصي خواهيم كرد
و تا بينهايت درجه ی ” تعزو من تشاء ” جاري خواهيم ماند
اگر در لايه هاي ذهنيِ منفي سير كنيم،
در بينهايت درجه ی ” تُزِلُ مَن تشاء ” غوطه ور خواهيم بود
بديهي ست انديشه ی ما در ميدانهاي مغناطيسيِ مثبت و منفي
همانند پاندول ساعتي ست كه در يك لحظه محل ثابتي نخواهد داشت
ما دائماً جايگاه خود را بر اساسِ نوعِ نگرشها و رفتارها و عملكردها انتخاب مي كنيم
در اين مسير، نا اميدي جايگاهی ندارد زيرا ما بر اساس شناختِ صحيح و منطقي
مي توانيم بر روي ِمحورِ مثبتِ مختصات، حركتي مستمر داشته باشيم
و نقطه نا اميدي كه همانا نقطه توقف است، در حركتِ اين پاندول تعريف نشده است
به همين دليل است كه مي گويند، نا اميدي از تلقينات شيطان است
زيرا در روند جريان حركتي، سكون و توقف بدون مفهوم هستند
هماهنگي، از قوانين لازم در استمرار حركت است
و پيشرفت فيزيكي دراين پروژه، مستلزم كسب شناخت است
و تحقق آرمانها، تعالي ما را به همراه خواهد داشت.