روزمرگی

خدايا مرا از ابتذال عادی نگری به نعمتهايت , دور کن ؛

نفس

مرا در سوگ ببين

پنجره ها را نبنديم

مقاله نهم

سرقت ادبی – درد دل با اهل قلم

مقاله پنجم

پاسخ به ديدگاههای غلط وهابيون

مقاله چهارم

مهمان کشی – اشتباه بزرگی که توجيه می کنيم !

1 ) آيا پيامبر فقط رهبر دينی جامعة خود بود ؟

2 ) آيا پيامبر فقط رهبر سياسی جامعه خود بود ؟

و سیعلم الذین ظلموا أی منقلب ینقلبون ( شعراء 26 آیه 227 )

و به زودی کسانی که ظلم کردند خواهند دانست که به کدامین بازگشتگاه باز می گردند

مقاله ششم

نامه ای به سيد جمال الدين اسد آبادی ( چرا شيعه علی نيستم ؟)

چهره ترا در آينه کدورت زده و زنگار گرفته قلبم , تار می بينم

چقدر ريشهای بی ريشه عذابم داده اند

و بی ريشهايی که برای امکان حضور در دايره مدرنيزه ها ؛

با درد آشنايم

سالهاست دوستی من و درد پابرجاست

گاهی احساس می کنم دنيا واقعيت ندارد و تصوّری بيش نيست

در خواب تصاويری می بينم و با بيداریِ از خواب؛

چشمهایم کجاست ؟ آه …… آنها را بسته ام

و به بن بست نگاه تا ديواره خاکستری پلکهايم رسيده¬ام

حسّ سقوط

مي ترسم از کم رنگی خاطرات خاکستری ام

شايد كسي بيايد و سنگينيِ هوا بر بالِ شاه پركها را حس كند

به دورترین نقطه می نگرم،

لحظه ای .. نزدیک ِنزدیک شده است

مرگ همان بلندای ارتفاعی ست که از نزدیک شدن به آن در هراسیم.

اگر نماها و نواها پرتوی از اوج نباشند سقوط حتمی است.

شب نهم هنگام پلکهایم در جستجوی خوبی های نیافته ی در روز باز می ماند

و صبحگاه پلکها را می بندم تا شاهد نمایش فقر ِمحبت نباشم.