🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۲/۰۴/۱۲ |
| تعداد شعر: | 42 |
| تعداد مطالب: | 17 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۲۴ |
پنگوئنِ کویر نشینِ من ، هم اکنون در سردسیرترین جایِ ممکن ساکن است. و آن تپه ای ست مملو از مار !… بنامِ تنهایی …
احتمالاً او هم ، مدّتهاست که قدم زدن بر برف هایِ یخ زده یِ غربتِ درون را بر گرمایِ خورشیدی که از بیرون میسوزاندش ، ترجیح داده است . آنقدر بر تنهاییِ منجمدش سُر خورده است که دیگر نه تابش خوشرنگِ آزار را احساس میکند و نه صدای کاروان غم را میشنود .
آه ، افسوس که یک عمر در حصار آن تابلوی کویری برای خوشبخت شدن تقلا میکرد.
اما من از همان اول او را مجهز به کویر فرستادم.
او یک قطب داشت….
قطب تنهایی !
جایی که کاملاً متعلّق به خودش بود.
جایی که در آنجا خودِ خودِ واقعیش بود…
تا جججایی که دلش میخاست میتوانست بر یخ ها ی سرد ، سرسره بازی کنه …
قطب ….
قطبِ ….
قطب درون….
قطب آرزوها ………
کاربرانی که این مطلب را پسندیده اند :
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
هزاران درود بر استاد طارق خراسانی عزیز و بزرگوار. بسیار بسیار خوشحالم که در این بحث
سلام جناب گیوه چیان سؤالی کرده اید ا ما از کجا آمده ایم، برای چه
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود مجدد جناب مانا خیلی خیلی از لطف شما ممنونم که با صبر و حوصله به
سلام حمیدجان در این مورد یک داستان کوتاه برایتان تعریف می کنم : روزی یک نفر از
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود جناب مانای عزیز از اینکه وقتتان را می‌گیرم عذرخواهی می‌کنم اما بدلیل اینکه شما مطالعات
بستن فرم