صالح حسینی نویسنده‌ی سنقری

استاد “صالح حسینی‌” مترجم، نویسنده و منتقد کرمانشاهی، زاده‌ی سال ۱۳۲۵ خورشیدی، در سنقر است.
ایشان در مکتب‌خانه درس خواند و از کودکی با قرآن و حافظ و سعدی مأنوس بود. یک سالی هم طلبه‌ی حوزه‌ی علمیه بوده و با زبان عربی آشنایی دارد.
از ۱۳۴۵ تا سال ۱۳۵۲ دوره‌های کارشناسی و کارشناسی ارشد زبان و ادبیات انگلیسی را در دانشگاه شیراز طی کرد و در همین سال به استخدام دانشگاه جندی‌شاپور اهواز درآمد.
ایشان از سال ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۸، دوره‌ی دکتری ادبیات را در دانشگاه جورج واشنگتن گذراند و پس از پایان تحصیلات، در همین سال به ایران بازگشت و تا سال ۱۳۸۹ که بازنشسته شد، در دانشگاه شهید چمران اهواز به تربیت چند نسل از دانشجویان زبان و ادبیات انگلیسی و گهگاه تدریس ادبیات معاصر ایران مشغول بود و در کنار معلمی، ده‌ها اثر را در حوزه‌ی ترجمه و نقد منتشر کرده‌اند.
وی در سال ۱۳۷۶ به عنوان منتقد و مترجم نمونه‌ی کشور از سوی وزارت فرهنگ وارشاد جمهوری اسلامی ایران برگزیده شد.

▪کتاب‌شناسی:
– ۱۹۸۴ – جرج اورول
– مزرعه حیوانات – جورج اورول
– موبی دیک – هرمان ملویل
– دل تاریکی – جوزف کنراد
– خشم و هیاهو – ویلیام فاکنر
– برخیز ای موسی – ویلیام فاکنر
– ابشالوم، ابشالوم! – ویلیام فاکنر
– برادران کارامازوف / فیودور داستایفسکی
– مرگ ایوان ایلیچ – لئو تولستوی
– آخرین وسوسه‌ی مسیح – نیکوس کازانتزاکیس
– گزارش به خاک یونان – نیکوس کازانتزاکیس
– قمارباز – فیودور داستایفسکی
– مقدمه‌ی دنیای قشنگ نو ترجمه‌ی سعید حمیدیان
– نظری به ترجمه (درباره فنون و هنر ترجمه‌)
– به سوی فانوس دریایی – ویرجینیا وولف
و…

گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (رها)