نجیب فاضل شاعر ترکیه‌ای

زنده‌یاد “احمد نجیب فاضل كیساكورگ” شاعر، رمان نویس، نمایشنامه‌نویس، نظریه‌پرداز اسلامی و فیلسوف بزرگ ترک، در ۲۶ می سال ١٩٠٤ میلادی، در استانبول دیده به جهان گشود.
او همچنین با نام NFK که حروف اول اسمش است نیز شناخته می شود. استعداد وی توسط فیلسوف فرانسوی، هنری برگسون، که بعداً معلم او نیز شد، کشف شد.
وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در مدرسه بحریه هیبه لی و تحصیلات دانشگاهی خود را در دارالفنون (دانشگاه) استانبول در رشته فلسفه در دانشکده ادبیات به پایان رسانده است.
او از نخستین دانشجویان ترکی بود که پس از تاسیس جمهور ترکیه به اروپا اعزام شد و همراه با دیگر دانشجویان اعزامی به پاریس رفت و در دانشگاه سوربُن فرانسه به ادامه تحصیل در رشته فلسفه پرداخت ولی تحصیلاتش را نیمه کاره رها کرد و به وطنش برگشت.
از او بیش از یك صد اثر در حوزه‌های مختلف اندیشه بر جا مانده است و نخستین بار دیوان كامل او با نام «چله» توسط “شراره كامرانی” به فارسی ترجمه و در بهار سال ١٣٨٧ توسط انتشارات «هنر رسانه‌ی اردی‌بهشت» روانه‌ی بازار نشر شد.
نجیب فاضل بزرگترین شاعر اسلامگرای تركیه محسوب می‌شود و تأخیر حضور وی در ادبیات دیگر ممالك را می‌توان به تأثیر تسلط غالب جریان روشنفكری موسوم به چپ در این كشور نسبت داد.
وی در ۲۵ می سال ١٩٨٣، در ۷۸ سالگی در استانبول، درگذشت.

▪نمونه‌ی شعر:
(۱)
حقیقت قبل از تمام شدن جمله عوض می‌شود
با تمام نیرو برای رسیدن می‌دوم…

(۲)
چه جدایی غم انگیزی بین دو تن
كسی كه می‌گوید و كسی كه می‌شنود…

(۳)
چاقوی‌ام تیز شد؛ تیز تیز
و غروم تمام…
از این همه سوهان كشیدن…

(۴)
لطافت هر قدر هم زیاد،
با چشم دیده نمی‌شود
كرم اگر بال در آورد،
روی زمین نمی‌خزد…

(۵)
كسی كه كوه را می‌شناسد،
پرتگاه را هم می‌شناسد
فرودی هست،
بعد از فراز…

(۶)
زمان چرخ چاهی‌ست كه در آب فرو می‌رود
و بیرون می‌آید
هستی…
نیستی…
در هر سطل؛ انقلابی‌ست…

(۷)
اگر مورچه‌ها روح‌ام را كله‌قندی فرض كنند
رنگ‌ام از ذغال هم سیاه‌تر می‌شود.

(۸)
آسمان‌خراش صد و یك طبقه راه نور را می‌بندد
سوزن كوچكی سراغ دارید
برای سوراخ كردن قلب شهر؟

گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (صحرا)