🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
همه ی خواب های عمیقم را بر می دارم
-حتی كودكانه ترینشان را از دورترین سالهای زندگی ام-
به بال نسیم می بندم
به ایوان بیا
و همه ی خواب های مرا نفس بكش
عزیز بی نیاز من!
این همه ی بضاعت من است
برای خستگی چشم های تو..
نزدیكت می شوم
بوی دریا میآید
دور كه می شوم
صدای باران!
بگو تكلیفام با چشمهایت چیست؟
لنگر بیاندازم عاشقی كنم
یا چتر بردارم و دلبری كنم؟!
مهران قرجه داغی
آبان نود و پنج
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
بستن فرم