🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
شعر “روزه عرفانی” از شاعر “کورش احمدی”
(روزه عرفانی)
آزرده و دل گیرم ،دلدار نمی خواهم
اندیشه رها سازم ،پندار نمی خواهم
هر چند سیَه باشد ،اِقبال دلِ ریشم
لکن زِ خطاکاران ، تیمار نمی خواهم
چرکین شده احساسم ، از جور و جفای یار
درهجرهمی سوزم ، دیدار نمی خواهم
شد پنبه هر آن چیزی ،رِشتم به امید تو
این خُفته اُمیدم را ،بیدار نمی خواهم
آیین اَهورایی آموخت مرا نیکی
مِن بَعد در این نیکی ،،کردار نمی خواهم
پندار چو کج زاید ، کردار نشاید نیک
این روزه عرفانی ،،شک دار نمی خواهم
زین عشق، تَنَم مُردار،جانم به اِسارت رفت
می میرم واین عشقِ تب دار نمی خواهم
پستی وجودت را از جان بِزُدایم من
این خاک وجودم را، بیمار نمی خواهم
از کون و مکان دیگر، آزاد و رهایم من
وَز خوب و بدِ دنیا ،،اَخبار نمی خواهم
محمّد احمدی ….کوروش
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
آذر 7, 1397
دل و دست مریزلد بزادر عزیزم قلمت جاودانه
پاسخ
آذر 7, 1397
دوست عزیز جناب احمدی
درود برشما
زیبا سروده اید
مرحبا
پاسخ
بستن فرم