🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۹/۰۸/۰۱ |
| تعداد شعر: | 26 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۴/۰۶ |
هوای دیدن تو را در سر دارم ای بی خبر از درد
غیر خیالت همه را ز سر بنمودم برون و ز دل طرد
.
چه خروشی در دلم بود روز نخست که تو را دیدم
همان دم آتش افکندی بر جان من با آن نگاه دلسرد
.
با تو مهربان بودم ای دوست تا توان بود در جان من
لیک غیر درد حاصلی نبودی و غیر آزار، نصیب و دستاورد
.
بی تو هر جا می نگرم غیر درد نمی بینم
لاف مردی زدم، اما از نفس افتاده است این مرد
.
شب اندر میخانه و سحر آواره ی هر کوچه و خیابانم
در میخانه شهره ی رندان مستم و در کوی تو آواره ای شبگرد
.
ز تیره گی ابر روشنایی نمی بینم در آسمان
رخسار تو روشنایی چشم من بود در آسمان لاجورد
.
تو در آسمان وجودم هم شمس و هم قمر بودی
تلالو می کردی و تابش تو جلوه ای بود در آن منحصربفرد
.
عزیز جان! در بوستان دل تو را عزیزترین می دیدم
گل سرخ این بوستان بودی میان این همه گل زرد
.
عذر بیجا و بهانه ز من مخواه، ای دل تنگ و صبور
نظر کن به پیش و برو به راه خویش و به عقب برنگرد
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
سلام هشتم تیر ۱۴۰۳ یعنی چهار روز پیش این نفیسه را شما به اشتراک گذاشته و‌حقیر
دوست عزیز که با نام بی سواد تشریف آوردید درود بر شما. و بنده نیز چنان
درود بر شما و سپاسگذارم.فراخ دید شما بسیار قالب احترام است و بسیار شیوا واکاوی
اردیبهشت 29, 1400
🌹🌷🌺🌸💐🏵️🌻
پاسخ
دی 17, 1400
بسیاردلنشین
پاسخ
بهمن 10, 1401
زیبا ودلنشین
پاسخ
بستن فرم