🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۱/۱۱/۱۵ |
| تعداد شعر: | 80 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۰۹/۲۶ |
مرگ را
چنان کاشتند لایِ لفافه های شیرین
چنان کاستند حظِ حیات را به اجبار وُ اکراه
تا حیات
بازنده ای شد گوشه گیر
که گیر بود سرشاخش حتی خارج از گود
شعله ای شد پیه سوز در کوران باد
که نایِ نمو نداشت حتی به حریم خویش
و عاقبت
انزجارِ انتحار بدل گشت به حلاوتِ حیات
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
دوستت دارم یعنی زمین خیس دیدگان من قالیچه ی قدمهای توست !! دست تو که مال من
سلام مانا جان این صفحه متعلق به دخترم سارا ست هنوز لینگ را برایش ارسال نکرده
سلام اول از سارا بگویم که نام خواهر من نیز هست و از جانب ایشان
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب سپاسگزارم
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب امیدوارم حالتون خوب باشه و قطعآ انسان در سختی آفریده شده ممنونم بابت
بهمن 25, 1401
سلام و درود
دیگر از این بهتر نمی شود مرگ زندگی را بیان کرد
به دنبال حیاتی می گردم
که ثانیه ای در آن
خوش باشم.
در پناه خدا شاد زی 🌱🌹❤️👌👌👌👌👌👌👌🌹❤️🌱
پاسخ
بهمن 25, 1401
بسیار سپاس از لطفتان استاد ارجمندم
پاسخ
بهمن 25, 1401
سلام
بسیار زیباست
دلمریزاد
پاسخ
بهمن 25, 1401
بسیار سپاس از لطفتان استاد ارجمندم
پاسخ
بهمن 25, 1401
درود تان
زنده و سرزنده باشید در پناه خدا
پاسخ
بهمن 25, 1401
بسیار سپاس از لطفتان استاد ارجمندم
پاسخ
بهمن 26, 1401
درودو سپاس بزرگوار زیبا و دوست داشتنی و قابل تامل است عزیز
🙏🙏🙏🙏🙏
پاسخ
بهمن 26, 1401
بسیار سپاس از لطفتان استاد ارجمندم
پاسخ
بستن فرم