🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۷/۰۶/۰۲ |
| تعداد شعر: | 165 |
| تعداد مطالب: | 24 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۱/۰۸ |
مُرکّب در مُرکّب‌دان ِ سربی رنگ می‌بازد
و َتو بی‌تاب می‌باری
که من این قصّه را با آب بنگارم
.
ببار از لای انگشتانِ باریکت
بخوان از سرخیِ چشمان رودی خشک
که روزی در دل این کوه، آبی بود
.
چه ابری روی دوشت هست
چه برقی در نگاهت، می‌شکافد آسمان‌ها را
چو خورشیدی که پشتش رعد می‌تازد
میانِ وحشتِ مردم …
.
بگو از بادهای راز و ِمه، از بادهای گرم
بگو از خشکیِ انگور …
بگو از خوشه ها در … زار
.
بگو مادر بزرگِ سنگ‌های ِ مخملین ِ کوه!
چه از تاریخ ِ دهشت‌بارِ انسان
خفته در این پرت … گاهان است؟
.
بگو من قصه‌هایت را خریدارم …
.
[تمام ِ کوره‌راه ِ تند ِ پیچاپیچ
تمام ِ تابلوهای “مرگ در پیش است”
تمام ِ جاده را من تا – شنیدن از تو – پیمودم]
چرا بی‌آب می‌باری؟
خدای خون و، خون‌راهه!
بگو… حتی صدای تیغ‌هایت را خریدارم]
.
ولی افسوس… تا من از تو بنویسم؛
مرکّب در مرکّب‌دان ِ سُربی خشک خواهد شد.
#فریبا_نوری
دهم مرداد نود و پنج
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
هزاران درود بر استاد طارق خراسانی عزیز و بزرگوار. بسیار بسیار خوشحالم که در این بحث
سلام جناب گیوه چیان سؤالی کرده اید ا ما از کجا آمده ایم، برای چه
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود مجدد جناب مانا خیلی خیلی از لطف شما ممنونم که با صبر و حوصله به
سلام حمیدجان در این مورد یک داستان کوتاه برایتان تعریف می کنم : روزی یک نفر از
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود جناب مانای عزیز از اینکه وقتتان را می‌گیرم عذرخواهی می‌کنم اما بدلیل اینکه شما مطالعات
شهریور 28, 1397
درود بر شما بانو نوری گرامی
زنده باشید
زیبا سرودید
پاسخ
شهریور 28, 1397
آفرینتان باد
لذت بردم و آموختم
مانا باشید
پاسخ
بستن فرم