🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
باغ و بستانی تجسم کن بدون باغبان
از علف های بلند هرزه ای روید در آن
گرچه بارش زنده می دارد گل زیبای باغ
زهکشی باید برون ریزد نزول آسمان
ورنه با تجمیع باران، همچو مردابی شود
غرق گرداند ز هر روییده گل در بوستان
خاک حاصلخیز آن هم زیر و رو گردد دقیق
ساقه ها، مستحکم از هر گردباد بی امان
تا نفس گیرد زمین با شخم ، گردد با دوام
کود با دستان خود بهر غذای طفل جان
آفت بسیار افتد پیکر در حال رشد
مادرانه دور می سازد، نگردد ناتوان
با حدود گرمی و سردی به دست باغبان
با طراوت سازد و سر زنده این دل مهربان
ادریس علی زاده
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):
خرداد 7, 1402
سلام و درود و خدا قوت
پاسخ
خرداد 8, 1402
با درود همیشگی به حضور ارزشمندتان
پاسخ
بستن فرم