🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 تنهایی ام را قانعم

(ثبت: 262071) تیر 29, 1402 

 

در درون سینه ام سرگشتگی ست
دردها ، از شادی ام بلعیده است
بخت ترسویم پر از تردید هاست
تار و پود هستی ام رنجیده است

من فقط تنهایی ام را خواستم
خلوتم یادآور دنیای من
جز به او باور ندارم بر کسی
همدم افکار من ، هم پای من

جام سرشار از شراب هستی است
خلوتم ، با طعم شیرینش عزیز
بر خلاف خشم ، که رسوایم نمود
قصه ام را می شنیده بی ستیز

هیچ ردی از خیانت کرده نیست
هیچ منت سر نزد از سوی او
هیچ عذری بابت غیبت نداشت
هیچ شرمی را ندیدم روی او

او رفیق نیمه راه من نبود
هر کجا و هر زمان با من نشست
همدم هر لحظه ی خوب و بدم
کو رفیقی که چنین شایسته هست؟

من مرید او شدم ، در بند او
عشق را در چشم او در یک نگاه
راستی را در وجودش یافتم
هر کجا آشفتگی، او جان پناه

از خدایی که فقط، او‌ یار اوست
دین و ایمانم در او کامل ترین
پیشوای زندگی و باورم
از مرام و معرفت شامل ترین

معبد و جولانگه من ، بی کسی
یادگار روز و شب های غریب
همنشین اضطراب و شادی ام
او مدارا می کند چون یک نجیب

 

ادریس علی زاده

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):

نظرها
  1. محمدعلی رضاپور

    تیر 29, 1402

    سلام و درود و خدا قوت
    خدا، یارتان

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا