🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
جام را پر کن به ما ده ساقیا
تا برون یک لحظه از تن روح را
گر چه اسبابی جهان را هست هان
فیه و مافیها جهانی برملا
از تعلّق هر چه در هستی جهان
ما بری چون زاهدانی پارسا
سایه طوبی سدره اشجر را نگاه
سایبانی هچو سروی روی ما
بخت با آن کس به اقبالی بلند
آن جنان باغی تصاحب مثل لا
پنج روز عمری گذر ایام را
دم غنیمت شادمان زی چون هما
قاف کوهی را نگاهی یک نظر
سی برابر مرغِ سیمرغی به پا
هر کجا دیری کلیسا خانقاه
جای خلوت مسجدی باشد ثنا
پُر کنی باری دگر ساقی قدح
نوش جان سازم که از جسمی رها
ولی اله بایبوردی
10/ 03 / 1398
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
بستن فرم