1399 : رسم الخط آغاز سال نو

رباعی : 1

ای رها از درد ، با او ، آشنا
آشنا دردی بگشتی هر کجا

بس جراحت در جهانی شد عیان
با هم اویی التیامی زخم را

رباعی : 2

خسته حالی را ، پذیرا ،آن کسی
خسته دل گردد نه امدادی رسی

با چنان حالی چه کاری ای خدا
التیامی لا ، جراحت شد ، بسی

رباعی : 3

با هم اویی همره اویی هر کجا
دوست دارم با هم اویی را ،دلا

ناظری حاضر هم اویی را ببین
او همان باشد تمامی حال ها

رباعی :4

گر چه سرگردان جهانی گشته ایم
کنج دیواری غمین ، بنشسته ایم

ناحقی حق جلوه ، حق ناحق دلا
زخم دل داریم از بس خسته ایم

رباعی : 5

با دمی ، بازدمی ، یاد ، ز آدم کردی
خاطری یاد بشد یاد به یک دم کردی

با ولی هر که در افتاد ، بر افتاد ، دلا
گر چه دیدیم نه حرمت به ولی کم کردی

رباعی : 6

دور از زمان ، به پای زمان ، گَردِ پای آن
کی می توان رسید دهی شرح ، تا عیان

هر چند در مکان زمان زندگی ، دلا
ایام عمر را بنگر ، ذرّه از زمان

رباعی : 7

در درون بحری بدیدی قطره را
همچو ماهی در درون دریا شنا

چون که با اویی به هر جا رهنمون
نام او ، آوازه ای شد ، بینِ ما

رباعی : 8

یادی از ، ایتام کردی ، مرحبا
رسم دیرینی ، بگیری دست را

دستگیرت می شود آن خالقی
در تمامی حال با تو ، هر کجا

رباعی : 9

در تمامی حال هر جا ای نکو
لحظه نو ، روزی ، برایت آرزو

با طبیعت باش با طبعی روان
یاد آور عشق ، با فرخنده رو

رباعی : 10

پیشه صبری کن صبوری اختیار
دور از جبری ، برایت اعتبار

با تحمّل ، سخت ایامی ، دلا
رنج حاصل گنج یابی افتخار

ولی اله بایبوردی

01 / 01 / 1399