🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
(1)
در پیچ خم راه
هنوز هم
ترس از
سر سپردن به خاک باغچه ات
مرا تلخ می ترساند!
****
(2)
درد است
پریشان شدن پرده ی
دوری که به دیوار نشسته است
وقتی که مرا
هیبتِ این پنجره ها
سمت صدای
تو کشانده است
*****
(3)
حالا که جهان
آوازه ی پرواز مرا
شعر شنیده است
برگرد
ببین
بال و پرم از
هیبت دوری تو
صد بار شکسته است
*****
(4)
دست خودم نیست
نمک گیر در دریا
غرق می شوم
وقتی سیل استدلال ها
کویر را همتای
دریا جان بخش نشانم
می دهد!
*****
(5)
مرا این پیله ی باور
به سمتِ نور بگشاید
من آن پروانه ی دردم
که بی تابم
پیِ هر نور می گردم!
بچّگیام
7 و 8 خرداد 95
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):