🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
چه غم ؟ تا که ابرو کمان با من است
گل آوازه ی کهکشان، با من است
جهانخواره را گو که بی تو چه داشت؟
تو را دارم اکنون، جهان با من است
نباشد اگر سرو زیبا به بَر
به دیده که اشکِ روان با من است
به حافظ بگویید جای تو سبز
که فرخنده جانِ جهان [1] با من است
نترسیده از موج دریای عشق
به هر موج آن، همچنان با من است
تو گویی ز پیری؟! چه باکی به دل؟
خدا را که بختِ جوان با من است
« چه غم دارم از تلخی روزگار،
شِکر خنده ی آن دهان، با من است[2]»
7 آذر 1392
[1] – جهان؛ تخلص جهان ملک خاتون شاخه نبات حافظ می باشد که در عصر وی از شعرای بزرگی بوده است.
خانم پروین دولت آبادی دیوان جهان ملک خاتون را در کتابخانه ی ملی فرانسه جُست و آن را در ایران به چاپ رساند.
[2] – بیت از فریدون مشیری
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (6):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):
اسفند 21, 1400
🌺🌸🌻🌺🌸🌻🌺
پاسخ
اسفند 21, 1400
سلام
سپاس از حضور بهاری آن عزیز
در پناه خدا 🙏🌹🙏
پاسخ
اسفند 21, 1400
به حافظ بگویید جای تو سبز
که فرخنده جانِ جهان با من است
درودها استاد خراسانی گرانقدر
بسیار زیبا هم شعر و هم پی نوشت ها
🌷🌷🌷🌷
پاسخ
اسفند 23, 1400
سلام و درود به بانوی مهربان پاک
سپاس از مهر حضور آن گرانمهر
در پناه خدا 🌿🙏🌹🌿
پاسخ
اسفند 22, 1400
سلام و درودها باباطارق عزیزم
سراسر شعر زیبا ، شورانگیز و دلنشین است
انتخاب بیت محبوب برایم بسیار سخت بود
لذت بردم از خواندن این شعر پر انرژی
👏👏👏👏👏👏
از عشق که می گویی
دهانم شیرین می شود
بیستون دلم
یاد فرهاد می کند
بداهه پیشکش
🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
اسفند 23, 1400
وقتی مجنون می شوم
لیلایم می شوی
و بر بلندای قامت تو
چه شیرین می توان فرهاد شد
تقدیم دختر عزیزم
سپاس از مهر نگاه و بداهه بسیار زیبایت
در پناه خدا…….. 🌿👏🙏🌹🌿
پاسخ
اسفند 29, 1400
سلام سال نو و قرن جدید مبارک
قدم به کلبه درویشان ننهادید ابتهال آزادی منتظر نگاه شماست باشد که یاداور این شعرتان باشد
می روم با جنودِ آزادی
با سلام و درودِ آزادی
پاسخ
بستن فرم