تردید …

                          ( به نام خدا )

      ما که با هم ادعایِ “مهربانی” میکنیم ؛

   پس چرا با دشمنانِ هم تبانی میکنیم ؟؟؟

      معنی “حق” را نمیدانیم اما با فریب ؛

   صحبت از اندیشه هایِ “آسمانی” میکنیم !

    اینچنین در کار خود ماندیم اما با جنون ؛

    گاه گاهی ، کارهایی ؛ ” آنچنانی” میکنیم !

     “همدلی” دربین ما جایی ندارد ای دریغ ؛

    با تظاهر گرچه با هم ” همزبانی” میکنیم !

   در محافل نَقلِ ما انسان و انسانیت است !

   غیر انسانی ترین ها را ؛ ” نهانی” میکنیم !!!

      در جهانِ آفرینش ؛ مُردگانی زنده ایم ؛

زندگی جبر است و ما هم “زندگانی” میکنیم !

  تا جوان هستیم از درکِ “سعادت” عاجزیم !

   در کهن سالی ولی یاد از “جوانی” میکنیم !

   چون مرورِ خاطراتِ تلخِ ما درد آور است ؛

     خاطراتِ تلخِ خود را “بایگانی” میکنیم !

     کارهای خیر را با نیتِ تسکینِ خویش ؟

یا برای کسبِ “مُزد” و “مژدگانی” میکنیم ؟؟؟

   لحظه ای حتی به یاد خالق خود نیستیم ؛

عمر خود را صرفِ این دنیای “فانی” میکنیم !

    بی خبر از عُمر کوتاهیم ؟ یا دیوانه ایم ؟

   ما گمان کردیم عُمری “جاودانی” میکنیم !؟

 این “غزل” شَرحیست بر احوالِ تعدادی قلیل ؛

  ( ما برایِ مَردم خود “جان فشانی” میکنیم )

   باز هم “مهران” به پاسِ لطفهای بی شمار ؛

  از “خدایِ” هر دو عالم ” قدردانی” میکنیم .

                     ( مهران اسدپور )