🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
نبات و حاجت دل حل شود به دست زمان
اگرچه تلخیه چایی همیشه شیرین بود
طواف قاشق بیچاره دور حاجت هام
بتاب تا که بتابیم و شاد و غمگین بود
به حلق خلق نریزم کمی ز دم کرده
که شهد چای مرا روزگار حل کرده
به وقت خوردن آمال، دید فنجانی
که نلبکی خودش چای را بغل کرده
به جیب پاره که تنها و بی رفیق گذشت
چرا به وقت نداری نخورد چای مرا؟
و حال چای نباتین حال ما خواهان
چه خوب دارد و خواهد بگیره جای مرا
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
بستن فرم