🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۰/۰۳/۰۷ |
| تعداد شعر: | 39 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۱/۱۲/۲۱ |
انگشتانم را
فرو می برم
در چشمانم
این سد
اگر فرو بریزد
دنیا را
آب خواهد برد…
اتفاق افتاد
شب و روز در آغوش یك غریبه
بی قرار هم باشیم…..!!
و بعد از هربار هم آغوشی
به یاد آغوش هم بیصدا گریه كنیم….
بی تو…
خانه ام را… شناسنامه ام را… گهواره ام را پیدا نمی كنم…
بگذار گورم را هم گم كنم…
تنم در آغوش كسی است و
دلم و روانم پیش دیگری ، آری من یك جسد شده ام تاوان سختی میگیرد هر ثانیه عشق تو از من در آغوش دیگری..
نالیدن از این فاصله ها ,كار قلم نیست..
مهران قرجه داغی
هشتم فروردین نود و شش
بیست هشتم مارس
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
سلام هشتم تیر ۱۴۰۳ یعنی چهار روز پیش این نفیسه را شما به اشتراک گذاشته و‌حقیر
دوست عزیز که با نام بی سواد تشریف آوردید درود بر شما. و بنده نیز چنان
درود بر شما و سپاسگذارم.فراخ دید شما بسیار قالب احترام است و بسیار شیوا واکاوی
در در فراسوها
درود فارغ از نظر نیچه که گاه زن را مکرم و گاه مجرم یاد میکند ،
بستن فرم