🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
بسم الله الرحمن الرحیم
نخستین شعر عروضی فارسی- انگلیسی، سروده شده در آذر ماه 1377، سراینده: محمدعلی رضاپور(مهدی)
سلام و احترام، جشن تولد بیست سالگی نخستین عروضی سرایی رسمی به زبان انگلیسی در چارچوب غزل دو زبانه ی فارسی و انگلیسی را به فرهیختگان گرامی تبریک می گویم. این شعر در آذر ماه 1377 (و تا جایی که به یاد دارم در 13 آذر)
به سرایش رسید. سپاس، ایزد مهربان را. تقدیم شما دوستان ادب دوست:
با خودروی اشعار خود در جاده ی عشق توام
در تونل تاریک غم، نوراده ی عشق توام
عشق توام ره می شود. عشق توام ره می برد
عشق توام ره می زند. در جاده ی عشق توام
بیخود چو می باید که شد، با خود نمی گویم ز خود
او خود بپرسد خود به خود. آباده ی عشق توام
I want to become ready./ For you the soul and the body/. as I’ve announced you already:
آماده ی عشق توام
We like and love each other./ That ugly foe can’t be bother./ kinder you are than my mother./
پرورده ی عشق توام
Each endless goodness for us./ Minus – grief and joy – plus/
سرمست، دل؛ سر، بی هراس، آورده ی عشق توام
A nice day! Let me pray!/ Take care please! I want to say:/
ساقی! بیاور جام می! همباده ی عشق توام
It’s the holy wine. Yes, it is./ I want a lot of it, please/
نازی بریز و باده نیز افتاده ی عشق توام
You’re my less and my extra./ It means: my each idea/
سر، داده ام عشق تو را سر داده ی عشق توام
You’re my beginning and the end./ ‘my heart’s trend’ I want to send/ to give you my love, my friend /
بَر داده ی عشق توام
This long river’s a bad damage./ Is there over it a bridge?/
بااشک –اشکِ چشمِ گیج
اِستاده ی عشق توام
در جادهی آشوب تو قربانِ سیرِ خوبِ تو
مدهوشِ عطرِ دلکشِ سجّاده ی عشقِ توام
You said to me, “I’m dangerous.” /Your candy word is delicious/
مشکل نمی گیرد دلم
دلساده ی عشق توام
در جادهی عشق توام. آماده ی عشق توام
جامی بده جانا! که جان بنهاده ی عشق توام.
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
آذر 14, 1397
آفرین بر این نو آوری و ابداع.
اما چرا فرمودید:
به سرایش رسید؟
مگر سروده شد چه عیبی داشت؟!
زنده باشید
پاسخ
آذر 14, 1397
درود و سپاس، جناب زمانیان عزیز
به گمانم وفتی بگوییم سروده شد، یعنی فقط سروده شد و نه بیش از آن یا نه چندان بیش از آن؛ اما وقتی می گوییم به سرایش رسید، منظور این است که آن شعرِ بالقوه، به مقصدی که رسیدنش لازم بود، نائل آمد؛ مثلا به قله ای که می بایست، رسید و این سخن، ادبی تر است و در چنین سخنی، استعاره ای نهفته است.
سپاس از توجهتان
پاسخ
آذر 14, 1397
درود ها بزرگوار
پاسخ
آذر 15, 1397
درودها دوست گرامی
پاسخ
بستن فرم