🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۶/۱۱/۰۷ |
| تعداد شعر: | 909 |
| تعداد مطالب: | 199 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۱۲/۱۸ |
در ترافیک شکیب افکن و دودادود تهران
و هر ماتم آرای مانند آن
قدری حق می دهمت انسان!
که گم کرده ره باشی و بعد از آن هم پشیمان
اما در کوهستان، پل زمین و آسمان
در میان نغمات بی فریب چوپان
بویژه گاه نیایش “وارش” و “آیش” و ”
لَلِه وا” و جان
نمی شود که نباشی شبنم حق که نباشی جانب جانان
منظره، “هووَّه!” در تسبیح است
مکتب ادبی نورگرایی
شعر پیشرو
شعر سروش
محمدعلی رضاپور
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
مهر 10, 1402
درودها بر شما
♤♤♤
💐👏👏👏👏
پاسخ
مهر 11, 1402
درود ها و سپاس ها یتان
💐💐💐💐🌹🌹🌹🌹🙏
پاسخ
بستن فرم