🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۴/۰۷/۱۷ |
| تعداد شعر: | 15 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۱/۰۶/۲۳ |
خاموش شدم تا دل دیوانه نسوزد
ای کاش چنین باشد و این خانه نسوزد
در پیله تنهایی من شعله بیانداز
در عشق روا نیست که پروانه نسوزد
هرگز نزند دست به آن خوشه پروین
خورشید اگر باشد و مردانه نسوزد
لایق نشود مرد که در عشق بمیرد
هر چند که جان داده و جانانه نسوزد
برخیز کبوتر اگرت سوختنی هست…
بگذار پرو بال تو در لانه نسوزد
بر شانه ما تکیه نکن یار دل انگیز
هیهات که در عشق تو این شانه نسوزد
فرخنده عابدینی
۲۴ . ۳ . ۱۴۰۰
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):
امیر راهین در افق
سپاس جناب راسخ
امیر راهین در افق
درود استاد لاهیجی سپاسمندم از نکته نطرات ونقدعالیتان زحمت کشیدید
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
تیر 6, 1400
درود بر شما
خیلی زیباست
قلمتان سبز🌷
پاسخ
تیر 7, 1400
درود بانوی هنرمند و دوست عزیز
زیبا نگاهید بانو .سپاسگزارم🌹🌹🌹
پاسخ
تیر 6, 1400
درود بر شما بانو
بسیار زیبا … دستمریزاد
مقطع رو اینطور هم میشه گفت:
بر شانه ما تکیه بزن یار دل انگیز
هیهات که در عشق تو این شانه نسوزد
پاسخ
تیر 7, 1400
درودها بر شما استاد عزیزم.
حقیقتش بین تکیه کردن و تکیه زدن گیر کرده بودم. ممنون از راهنمایی و دقت نظرتون. چقدر خوب است که حضرت عالی هستید . مهرتون افزون و در پناه خدا بسلامت باشید🌹🌹🌹
پاسخ
بستن فرم