🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۷/۰۶/۰۲ |
| تعداد شعر: | 165 |
| تعداد مطالب: | 24 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۱/۰۸ |
آشنای اندوهناک من
آسیاب دیوانه شد
و
صدای شوخ چرخ های اش خوابید
سنگ ایستاده
کوره راه این جا پیچان است
– پشت پرچین یک باغچه بود که دیگر نیست –
تا چشم کار می کند بیشه است
کسی در زمین می گردد ؛
میان ماه و ما
روی سبزه های پامال شده
روی چمن های به خون آغشته
– دو شاهین – فریاد سر می دهند
که : مرگ مجالمان نخواهد داد …
تو دل کوه را نیز می لرزانی
بیا که میان بود و نبود
دستار سپید مردم چشم من
نگران شب پره هاست
که پیشاپیش خورشید آواز می خوانند
– خاموشی میان تپه ها چیز دیگری ست –
هوای صاف می لرزد
و گیسوی سبز جنگل
تر می شود بر دامن خشک من
– وقت شکار گذشته است –
] ………………. [
زنی با شمایل شمع به صحنه می آید.
چهارم آبان نود و پنج
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود استاد روح آن مرحوم قرین رحمت. بله واقعا بحث بسیار عمیقی است. بسیار بسیار ممنونم که
سلام‌مجدد این نقص نیست به هیچ وجه بهتر است بگوییم بی نهایتی به
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
هزاران درود بر استاد طارق خراسانی عزیز و بزرگوار. بسیار بسیار خوشحالم که در این بحث
سلام جناب گیوه چیان سؤالی کرده اید ا ما از کجا آمده ایم، برای چه
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود مجدد جناب مانا خیلی خیلی از لطف شما ممنونم که با صبر و حوصله به
