🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 دعوا با بهار

(ثبت: 254483) دی 13, 1401 

 

نارنج، دعوا با بهار می کند

بنفشه، روغن احتکار می کند

جوبار، خاک و غبار، انبار می کند

تبر، درخت را بیدار (/بی دار) می کند

لاله با سیمان، کار می کند

هوا، آلودگی، ناسزا، نثار می کند

ماتم، کوله را بار می کند

و بیمار می کند زهر مار، آشیان اندیشه را

“دل” اما از “حیرت” می پرسد:

“خودِ زیبا کجاست؟”

 

شعر پیشرو
شعر سروش
محمدعلی رضاپور (مهدی)

شعر سروش: گونه ای شعر کوتاه وابسته به شعر پیشرو (آمیخته ای از شعر سنتی و نو، به شیوه های ویژه) که معمولا در بیش ترِ لَخت های نخستین، قافیه یا قافیه آهنگ دارد و در لَخت یا لَخت های پایانی، به شیوه ای متفاوت می آید تا از راه این دگرگونی، به برجستگی برسد.
در سروش های ناب، سعی می شود نگاه و بیان، تازگی داشته باشد و معنا در لایه های چند بُعدی قرار بگیرد.

در آستانه ی زادروز شعر سروش (یکم بهمن) منتظر شما سرایندگان و ادیبان
گرانقدر هستیم تا با سرایش ها و پژوهش ها و تشویق های ارزشمند خود،
جشن زادروز شعر سروش
را پربارتر بفرمایید.

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):

نقدها
  1. سؤالی برای ویرایش:

    آیا در لَخت اول سروش بالا,
    کاربرد دعوا مناسب است؟
    با کسی دعوا کردن مناسب است یا با کسی دعوا افتادن و کسی را دعوا کردن ؟

    آیا جایگزینی واژه ای مثل قهر یا دشمنی بجای دعوا لازم است یا نیازی به تغییر ویرایشی در آن نیست؟

  2. ویرایش:

    نارنج، عطر بهار را انکار می کند

نظرها 10 
  1. سلام بر همشهری بزرگوار
    زیبا بود و زیباتر از استفاده بیدار به عنوان بی دار ، کلمه مازندرانی خوب به دلم نشست

    موفق باشی

  2. جواد مهدی پور

    دی 13, 1401

    سلام و احترام

    زیبااست

    درود بر شما جناب استاد رضاپور گرامی

    این سوال که :

    “خودِ زیبا کجاست؟”

    اینما تولو فثم وجه الله

    ان الله جمیل و یحب الجمال

    از سروش قشنگ و از اشاره های ناب و دل انگیزش بهره بردم

    عالی ست واقعا

    💐🙏🙏👏👏👏❤️🌹

    شادکام باشید

    • سلام و احترام و ارادت استاد بزرگوار

      بسیار بجا فرموده اید.
      تندرست و شاداب باشید
      🌿💐🙏🙏🌷🌷🌷❤️🌹🌿

  3. سیاوش آزاد

    دی 13, 1401

    سلام بی دار مازندرانی به چه معناست؟
    هیپیاس کوچک افلاطون نیز فکرکنم در مورد زیبایی است
    دل را اگر مردمک بدانیم همانطور که مردمک همه چیز را می بیند الا خود را و حتی اگر در آینه هم به خود نگاه کند باز خود را نمی بیند بلکه تصویر خود در آینه را می بیند دل نیز می تواند مشابه مردمک عمل کند و خود را نبیند گر چه دل مردمکی است که می تواند خود را نیز ببیند اما ممکنست دچار غفلت شود و نبیند گر چه خود ندیدنی هم هست که متفاوت است و مربوط به مراحل اعلی است

    • سلام و درود و ارادت،
      “دار” در زبان تبری، همان “درخت” است (هرچند بعنوان فعل امر و به معنای “داشته باش” هم به کار می رود).
      نکته ی دوم این که در این سروش، گلایه از گم شدنِ “خودِ زیبا” ست که نکوهیده است برخلاف خودنبینیِ عرفانی که امری ستوده است.
      منظورتان همین بود؟

      • سیاوش آزاد

        دی 13, 1401

        دار و درخت نیز شنیده بودم
        عرفانی بله مقصودم همان بود
        خود زیبا را در معنای سیمرغ استاد عطار آوردم که سی مرغ سیمرغ اند
        دل اگر نگاه به خود می کرد زیبا را می دید
        البته می توان زیبا را خارج از دل نیز در نظر گرفت که فکر کنم درین اثر زیبا امر بیرونی باشد
        اگر خود را تاکیدی بگیریم
        ولی اگر خود را در معنای من بگیریم دل به دنبال هویتی از خود است که زیبا است

  4. بهره بردم با آرزوی توفیق الهی برای شما جناب رضاپور گرامی 🌹🌹

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا