🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۴/۰۷/۱۵ |
| تعداد شعر: | 108 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۰۳/۲۴ |
شدم از دوری‌ات ای جانِ من بیمار، می‌دانی
شده سیمای من از غصه زرد و زار می‌دانی
فراری شد زِ ما آرامش و لبخندِ دلچسبی
سرِ سازش ندارد با دلم انگار ، می‌دانی
منم دلخسته از این روزگارِ سختِ بی‌مِهری
که تکرارست روز و ساعتم، تکرار می‌دانی
امیـدم هست تا با مرهمِ دستانِ گرمِ تو
که روزی بگذرم زین دورهٔ دشوار، می‌دانی
زِ داغِ کینـه و رنـجِ غـرورِ بی دلیـلِ من
گـرفت آئینـهٔ قـلبِ مـرا زنگار ، می‌دانی
بیا ای بهترین غمخوارِ روزِ سختِ حامی تا
بگویم بهرِ تو از این همه، اسرار می‌دانی
دلم لبریز از عشقِ تو و امّیدِ وصلت شد
که یاری نیست جز تو، یارِ مه‌رخسار می‌دانی
تـو تنهـا مَحـرمِ ناگفته‌های این دلِ تَنگی
نمودم با تمامِ عشق ، این اقرار، می‌دانی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (1):
عادل دانشی در امشب ستاره نام تو را داد می زند
درود مانای عزیز سپاس از نقد و حسن نظرت البته من خودم رو شاعر نمی
سبزه نه گل نه صبح عطر آگینی لبریز سکوت تلخی و غمگینی زد ابر زمستان به سرت
مانا جان این را از صمیم دلم می گویم بابا طارق فدای فرزند
طارق خراسانی در تو بهارم شده ای
سپاس از مدیریت محترم که شعر ویرایش شده با بیت تقدیمی جناب معصومی را سریعا
مهرداد مانا در امشب ستاره نام تو را داد می زند
چنین در روایات خوانده ایم که عدالت و حکمت در نزد علی پسر ابیطالب بوده
بستن فرم