🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
عشق در پشتِ نگاهی گُذرا ، گم شده بود
مدتی در پسِ دیوارِ جفا ، گم شده بود
رفت آرام محبت زِ دلِ هـر زن و مَرد
پشتِ یک چهرهٔ پُررنگ و ریا گم شده بود
همه، منظومهٔ درد و غمِ بیحدّ گشتند
غزلِ ناب به شعرِ شعرا ، گم شده بود
لحظهها رفت زِ دست و دلِ مَردُم افسوس
آدمِ عاشقِ با مِهر و صفا ، گم شده بود
دل ، گرفتار به زندانِ تعصبها گشت
بیجهتْ بیگنه و جُرم و خطا گم شده بود
شـادمـان باش ، بهــارِ دلِ حـامی آمد
قاصدِ خوشخبر و بادِ صبا گم شده بود
جامها ، پُر زِ میِ عشقِ حقیقی گردند
عشقِ نابی که زِ جان و دلِ ما گم شده بود
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
فروردین 8, 1401
دل ، گرفتار به زندانِ تعصبها گشت
بیجهتْ بیگنه و جُرم و خطا گم شده بود
🍃🌸🍃
پاسخ
فروردین 10, 1401
سلام وسپاس
پاینده باشید
پاسخ
فروردین 9, 1401
چقدر این کلمات را دوست دارم: مهربانی. رستگاری. سپاسگزاری. آمرزش. خرسندی. لبخند.
و احساس میکنم بهار، ترجمان همهی این کلمات است. ترجمانی در عمل.
مهربانی، رستگاری، سپاسگزاری، آمرزش، خرسندی، لبخند.
حتی تکرار این کلمات هم آدم را به سمت نور میکشد.
.
.
درود ها شاعر🌹
پاسخ
فروردین 10, 1401
درود برشما.همواره شادمان باشید
پاسخ
بستن فرم